Dag lieve allemaal,
Drie drukke dagen achter de rug in het land der Ghanezen. Na wat internetproblemen kunnen we onze blog nog eens bewerken nu.
Dit weekend zijn we met de meisjes van verpleegkunde en nog andere medische studenten (uit Duitsland, US en van Ghana zelf) erop uit getrokken naar enkele toeristische plekjes. Na heel wat gelummel en getreuzel (we moeten de African time echt nog gewoon worden, alles gaat hier tien keer trager, no stress..) konden we zaterdag tegen de middag vertrekken met een busje richting Cape Coast. Ghanezen zijn ook echt crazy drivers, borden van 50 km/u betekenen voor hun over de baan scheuren tegen minstens 150 km/u en dan nog zoveel mogelijk auto's inhalen en op het nippertje een tegenligger kruisen.. slecht voor ons hart.
Gelukkig veilig aangekomen, bezochten we daar het slavenfort van Cape Coast en hadden een mooi zicht op de zee. Blij dat we wat natuur zagen want het is vermoeiend om de hele tijd in de drukke hoofdstad te leven. Hier wonen zoveel mensen op eenzelfde plekje en je ziet zoveel taferelen dat je niet weet waar je eerst moet kijken.
We hebben daar nog lekker gegeten, waren bijna verhongerd want ja ook op het eten moet je minstens 2 uur wachten en hadden nog een leuke tijd op het strand onder een mooie sterrenhemel.
Volgende ochtend stond iedereen alweer om 10 uur klaar met dikke ogen. Niemand had echt goed geslapen in het hostel. Om 6u beginnen de Ghanezen al te leven en liefst met veel luide muziek op. Dat was voor ons nog midden in de nacht..
Terug de baan op tegen hoge snelheid op naar Kakum National Park. We beklommen daar het regenwoud over touwbruggen, niet voor watjes hoor! De mooie natuur maakte dat wel goed. Daarna hadden onze Ghaneze "gidsen" ons warm gemaakt om naar krokodillen te gaan kijken maar dat bleek een flop te zijn. We zagen één krokodil, wat meer leek op een stuk hout in het water en het stonk daar verschrikkelijk.
Om de uitstapjes af te sluiten en ons wat op te frissen zijn we nog in de zee gaan zwemmen aan een mooi stuk strand, de foto's komen eraan! Om jullie daar in het grijze België toch wel een beetje jaloers te maken...
Nu, dat was allemaal heel leuk maar vanaf vandaag is het werken geblazen!
Onze eerste stagedag verliep niet direct op wieltjes, de mensen begrepen niet dat wij naar hier waren gekomen op bevallingen te doen, zij wilden ons liever op verschillende diensten zetten zodat we overal wat konden gaan helpen. Maar daar waren wij wel even niet akkoord mee. Na weer enkele uurtjes wachten en enkele onderhandelingen later hebben we toch een faire deal kunnen sluiten met een van de verantwoordelijke vroedvrouwen.
We hebben het gebouw en de dienst dus al wat kunnen verkennen vandaag voor de tijd die er nog overschoot en zagen dan ineens ook een bevalling in bed bij een vrouw die ze eigenlijk net gingen verhuizen voor een keizersnede, kindje was niet wel niet goed maar werd rustig, zonder stress op de gang gereanimeerd.. Geen paniek in Korle-Bu!
Het is allemaal vrij primitief en niet steriel, het gaat totaal anders dan bij ons, maar daarom zijn we natuurlijk naar hier gekomen. We zijn benieuwd naar wat de volgende dagen en weken ons zullen brengen!
Zo, nu zijn jullie terug even op de hoogte van de gang van zaken hier in Ghana, we gaan nu slapen want het zijn vermoeiende en hete dagen. Femke is nog aan het prutsen met de foto's op picasa, die komen er dus dadelijk nog wel aan, samen met ons adres. Voor de briefschrijvers onder jullie...of degenen die het niet kunnen laten om goeie Belgische chocolade op te sturen...
Warme kussen,
Whow, wat een verhaal. Leuk om te lezen, dat zeker. Laat jullie zeker niet doen door de Ghanezen Het codewoord moet 'onderhandelen' zijn.
BeantwoordenVerwijderen