Dag lieve mensen,
Deze week was rustig op de verloskamer. Maandag hadden we nog een drukke dag, kwam er ook weer een vrouw binnen in premature arbeid. Ze was 26,5 weken en het hoofdje stak al tussen haar benen, ze werd op een verlostafel in de gang gelegd, wat het dichtst bij leek te zijn en ze mocht gewoon persen. Vroedvrouwen dachten dat het kindje er toch dood zou uitkomen dus moesten wij de vrouw gewoon zo laten liggen… Heel raar. Stonden wij daar met 5 blanken (nog drie duitse studenten geneeskunde en wij) te kijken naar een vrouw die haar baby er aan het uitpersen was in het midden van de gang en we mochten niets doen. Gelukkig kwam er een oudere vroedvrouw de vrouw toch helpen en het kindje werd levend geboren. De pruts woog maar 1,450 kg maar was heel sterk, hij werd naar de intensieve overgebracht. Wij hadden het wel gedacht dat het kindje levend ging geboren worden, maar voor de vroedvrouwen was dit toch weer een mirakel. Nog een beetje horror was in het begin van de dag eigenlijk. Nadat we ons hadden omgekleed liepen we door de gangen om te kijken hoeveel vrouwen er in arbeid waren en in de spoelruimte zagen we een zwarte plastic zak liggen op de gootsteen met handjes uit… lag er daar dus een overleden kindje van 4,1 kg dat ’s nachts geboren was gewoon te liggen.. Onze magen draaiden.
De volgende dagen was het rustiger, minder bevallingen, wel een keizersnede gezien, we hebben wat taakjes gekregen, vrouwen naar de materniteit gebracht, Ghanese dialecten geleerd en de vroedvrouwen moeten toegeven dat wij niets speciaals doen met ons haar. Ze vinden ons haar (vooral Femke’s haar eigenlijk) zoo mooi en vinden het heel raar dat we het gewoon maar wassen en laten drogen…
Woensdagavond hebben we eens van het uitgaansleven geproefd. We gingen met andere studenten mee naar een salsa-avond, heel fascinerend, wat een ritme hebben die mensen! Daarna was het nog reggae night op strand. Leuke sfeer, net als in een film stonden we tussen de negers met rasta’s met hun groen-geel-rood potske op. En maar dansen, zingen en roken dat ze doen. Heel grappig is dat we die mensen ’s avonds allemaal zien roken en overdag niet. We vroegen dit eens aan een taxichauffeur en hij vertelde ons dat als je in deze hitte een sigaret zou opsteken dat je dan “crazy in the mind” wordt, daarom is het hier taboe om overdag te roken. En dan halen ze dus hun schade in als de zon ondergaat.
Omdat het rustiger was op dienst deze week was het precies eens zo druk op strand, geen moment rust hebben we gehad. Rustig zwemmen in de zee was echt niet mogelijk dit weekend, als je nog maar een voet in de zee zet, word je aangesproken en als je een beetje verder gaat zwemmen voel je wel een negerhand die je been vastneemt… Allemaal willen ze onze vriend zijn.
Het is wel heel spijtig dat er in Accra zelf geen mooie stranden zijn, om naar een proper strand te gaan, rijden we eerst de vuile stranden voorbij waar de zee bruin ziet, waar mensen hun afval gooien, waar kleine jongens kaka doen (we keken allebei net uit het raampje van de taxi toen een kindje zijn kaka naar beneden viel, heel grappig) en toch zie je dan mensen vissen aan de rand van de zee… Goed dat we hier nog alleen maar fishsticks gegeten hebben, denken we dan.
Morgen is het normaal een vakantiedag voor de Ghanezen want vandaag is het Independence day, maar wij gaan toch flink werken! We hopen zo om goed te scoren, hihi.
We hebben nog enkele nieuwe foto's online gezet: https://picasaweb.google.com/112518327151873028319/25Febr6Maart?feat=directlink
Tot een van de volgende dagen!
xx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten